Duurzaam doorzaaien in drie stappen

Na de winter liggen gazons en sportvelden er al eens triestig bij. Kale plekken en andere schade ontsieren de ooit egaal groene grasmat en de aanwezige grasplantjes zijn nog niet in staat om veel nuttige voedingsstoffen op te nemen. Je begint dan ook best vroeg in het voorjaar met doorzaaien. “Doe je dat met de juiste rassen, dan bouw je niet alleen aan een vlot herstel, maar maak je de grasmat meteen sterker. Je verhoogt de tolerantie voor hitte, droogte en ziekte”, weet Erik Dolstra van DLF. “Zo komt het gras beter de zomer door.”

Erik Dolstra is specialist recreatiegrassen bij graszadenveredelaar DLF. Dagelijks begeleidt hij talrijke sport- en golfclubs in België en Nederland richting de perfecte grasmat. “Wat voor een voetbalclub geldt, kan in principe linea recta doorgetrokken worden naar openbare groenzones of het particuliere gazon. Het gaat steeds om de juiste genetica en het opbouwen van een sterk grasbestand. Het voordeel voor een traditioneel gazon is dat je daar doorgaans meer tijd voor hebt.”

Stap 1: Vroeg herstel

Om een grasmat of gazon na de winter voor een nieuw seizoen klaar te stomen, kun je in principe al vanaf een bodemtemperatuur van 4 graden Celsius starten met doorzaaien. Traditioneel wordt hiervoor nog vaak Westerwolds raaigras gebruikt, maar dat is volgens Dolstra al lang niet meer de beste optie. “Westerwolds raaigras heeft het voordeel dat het al bij lage temperaturen kiemt. Het kan dus voor een snel herstel zorgen. Helaas heeft het niet de kwaliteit die je doorheen het jaar in je grasmat wilt. Bovendien gaat het om een eenjarige grassoort. Op lange termijn heb je er dus maar weinig aan.” Als alternatief kijkt Dolstra naar tetraploïd Engels raaigras zoals 4turf. “Ook dat kiemt al bij koude temperaturen, maar het heeft een aanzienlijk betere hitte-, droogte- en betredingstolerantie. Het helpt met andere woorden niet alleen om je grasmat te herstellen, maar maakt ze in één beweging ook sterker. Het staat in de Nederlandse GrasGids niet toevallig bij de absolute top.” Bij de aankoop van een herstel- of doorzaaimengsel is het dan ook heel belangrijk om de samenstelling goed te bekijken. “Je kan veel leren van een etiket, zoals het Oranjeband-logo. Dat geeft aan dat alle rassen in het mengsel in de nieuwste GrasGids staan. Maar ook wanneer het mengsel een groot aandeel tetraploïd Engels raaigras bevat en de gebruikte rassen in de GrasGids staan, zoals bij de Masterline 4-4-2 Master van DLF, zit je meestal goed.”

Stap 2: Volle mat

Wanneer de temperaturen oplopen en de bodem zo’n 12 graden Celsius bedraagt, is het moment aangebroken om echt aan het grasbestand te werken. “Wie voldoende tijd heeft, raad ik altijd aan om door te zaaien met veldbeemdgras, bijvoorbeeld met de Masterline BeemdMaster van DLF. Dankzij de ondergrondse uitlopers zorgt deze soort namelijk voor een uitzonderlijk sterke grasmat. Bij sportclubs vertaalt zich dat rechtstreeks in een hoger aantal speeluren. Het nadeel van veldbeemdgras is echter dat het een traagkiemer is. Het duurt dus wel even alvorens je die sterke grasmat bekomt. Bij particuliere gazons vormt dat doorgaans geen probleem, maar voor een voetbalclub duurt dat al eens te lang. In dat geval vormen mengsels zoals de Masterline 4-4-2 Master, met tetraploïde én diploïde Engelse raaigrassen met hoge betredingstolerantie en een goed herstellend vermogen, het beste alternatief. Al kan een Engels raaigras mijns inziens nooit een veldbeemdgras vervangen.”

Stap 3: Nazorg

Na het doorzaaien is uiteraard ook een goede nazorg van groot belang. Dolstra licht er voor de gelegenheid twee zaken uit: beregening en bemesting. “Meten is weten”, klinkt het. “In principe wil je in de bodem een vochtgehalte tussen 15 en 25 procent behouden. Bekijk ook af en toe het wortelgestel en behoed je voor een te snelle afbouw, zeker wanneer je zowel Engels raaigras als veldbeemdgras doorgezaaid hebt. Het gebeurt namelijk regelmatig dat men stopt met beregenen zodra het Engels raaigras opkomt, maar veldbeemdgras heeft meer tijd nodig. Dat gaat toch al snel om een zestal weken beregening, in vergelijking met drie à vier voor Engels raaigras. Ook met stikstof start je om die reden best niet té vroeg.”