Kortrijk wil zowel publiek als privaat potentieel aanboren. Van bosarme regio naar grootste bos van Vlaanderen?

We polsen naar de initiatieven die, de specifieke omstandigheden van zijn of haar stad of gemeente indachtig, ten behoeve van natuurbeleving, groenbeheer of biodiversiteit worden genomen. Ditmaal trekken we naar de Groeningestad.

In 2007 werd Bert Herrewyn voor het eerst gemeenteraadslid in Kortrijk. Zes jaar later kreeg hij als schepen de bevoegdheid over Milieu, Klimaat, Biodiversiteit en Natuur, een rol die hij ook in deze legislatuur vervult. Dat Kortrijk vandaag een van de meest bosarme regio’s in Vlaanderen is, stelt een bijzondere uitdaging voor de schepen die zich inzet voor het versterken van biodiversiteit in en rond de stad.

Kortrijk beheert in totaal zo’n 220 hectare groen, van parken en plantsoenen tot enkele meer omvangrijke groenpolen aan de rand van de stad. In de huidige legislatuur wil Herrewyn daar 100 hectare natuur en bos aan toevoegen. “Dat is een ambitieuze, maar haalbare doelstelling. Op ons grondgebied zijn er namelijk nog 350 hectare gronden die ofwel al voor natuur bestemd zijn maar nog niet ingericht, ofwel het potentieel daarvoor hebben. Daar gaan we stelselmatig mee aan de slag, beginnende met de versterking van bestaande boskernen. Onder meer rond het Preshoekbos en in het Interfluvium bekijken we al actief welke gronden in aanmerking komen, welke we nog moeten verwerven en welke we eventueel moeten
herbestemmen.” 

Ziet de ambitie om 100 hectare extra natuur te creëren haar invulling vooral in de rand van de stad, dan wil Herrewyn de boost in biodiversiteit ook uitdrukkelijk tot in het centrum doortrekken. “Daarvoor is meer nodig dan inspanningen van het lokaal bestuur. Sla er de cijfers maar eens op na. Kortrijk mag dan wel arm zijn aan bosgebied, inzake private tuinoppervlakte zitten we met 11,7% van ons domein ver boven het Vlaams gemiddelde van 8%. Het is zelfs meer dan het gemiddelde aandeel bos in Vlaanderen. Wetende dat de meeste tuinen vandaag maar weinig ecologisch ingericht zijn, schuilt daar dus nog een enorm potentieel. Cru gesteld: als iedereen één vierkante meter in zijn tuin omvormt tot natuur, hebben we het grootste bos van Vlaanderen.”

Ingrijpen in de private eigendom van zijn burgers kan Herrewyn uiteraard niet; de drempel verlagen wel. In navolging van de renovatiecoach lanceerde Kortrijk vorig jaar dan ook de tuincoach. “Veel mensen willen wel stappen nemen om de biodiversiteit in hun tuin te ondersteunen, maar weten niet hoe. Of ze vrezen dat het niet te combineren valt met de morfologie van hun tuin of andere wensen zoals speelruimte, een terras… Met de tuincoaches – een team van vijf professionele tuindeskundigen – geven we hen gratis advies, op maat van hun wensen en hun tuin, opdat ze vervolgens zelf of via een tuinaannemer tot realisatie kunnen overgaan.”

De oorspronkelijke doelstelling om tijdens de huidige legislatuur 500 tuinen naar een meer natuurvriendelijke invulling te begeleiden, zal alvast geen probleem vormen. Een jaar na de lancering zijn er al meer dan 500 aanvragen ingediend en verschillende realisaties opgeleverd. “Het groot aantal aanvragen toont de bereidwilligheid van de burger om aan een biodiverse stad bij te dragen. Om daar goed op te kunnen antwoorden, doen we dit jaar een nieuwe oproep naar geïnteresseerde deskundigen. We willen ons team van tuincoaches verdubbelen.”