Tagarchief: Aalst

Hoe zorgt Aalst voor meer en leefbaar groen? – Minstens 12.000 nieuwe bomen

Naamloos-2 kopiëren
Lees het gehele artikel

In het bijzonder in stedelijk gebied, waar de mogelijkheden om de coronamaatregelen in eigen tuin uit te zitten doorgaans beperkt zijn, werden besturen aanzienlijk meer op hun groenbeleid aangesproken. In deze nieuwe rubriek laten we in elke editie een stad of gemeente aan het woord. Aalst bijt de spits af.

Katrien Beulens is sinds 2007 actief in de gemeenteraad van Aalst en treedt in de huidige legislatuur op als schepen van, onder meer, Milieu en Natuur. In die functie tekent ze mee het groenbeleid van de stad uit, waarvoor op dit moment heel wat studies en grootschalige projecten in de steigers staan.

De Groenpool moet diverse groengebieden in en rond Aalst, waaronder de Kapellemeersen, met elkaar verbinden.

Structurele handvaten

Een klimaatplan, landbouwplan, windplan, waterplan en, meest recent, een vergroeningsplan…: in Aalst willen ze niet onberedeneerd te werk gaan. “Om ons te wapenen tegen de klimaatverandering, maar ook om de versnippering van diensten en bevoegdheden tegen te gaan, kunnen we ons niet langer beroepen op ad hoc ingrepen”, zegt Beulens. “Deze plannen moeten ons de nodige handvaten bieden om op een structurele en doordachte manier in het openbaar domein in te
grijpen, maar ook private ontwikkelaars te sturen. Een van de aandachtspunten van het vergroeningsplan zal bijvoorbeeld zijn dat in ontwikkelingen langs de Dender voldoende groen verankerd moet worden.”

Groenpool

Een van de meerjarenprojecten waar intussen al actief aan gewerkt wordt, is de zogeheten Groenpool. “Met de uitbouw van de Groenpool willen we niet alleen onze bestaande groengebieden beter ontsluiten, maar willen we op termijn een groenzone creëren die de volledige zuidwestelijke zijde van de stad beslaat, van het stadspark en de Gerstjens tot uiteindelijk zelfs het Kravaalbos. Daartoe gaan we gaandeweg de verbindingen tussen al die gebieden vergroenen. Onlangs nog werd daarvoor de aankoop van twee percelen goedgekeurd, waar op korte termijn nieuwe boszones aangelegd worden.”

Niet alle groengebieden in de Groenpool vallen echter onder de bevoegdheid van de stad. “Het Kravaalbos is bijvoorbeeld privé-eigendom. In ruil voor de openstelling van de paden staan wij daar in voor het beheer. Maar daarnaast zijn er ook heel wat gronden in eigendom of beheer van Natuurpunt. Om die reden sloten we onlangs een samenwerkingsovereenkomst met die organisatie af en werken we een gezamenlijke visie uit voor de ontwikkeling van het groen.”

Katrien Beulens, schepen van Natuur en Milieu in Aalst.

Bomencharter

De stappen die in het kader van de Groenpool gezet worden, zullen in ieder geval ook bijdragen aan de realisatie van een andere concrete doelstelling van het stadsbestuur. Middels een bomencharter engageerde Aalst zich namelijk voor het aanplanten van minimum 12.000 nieuwe bomen in de huidige legislatuur. “Zowel aanplantingen in het openbare domein als aanvragen van onze inwoners tellen mee. Het aantal is symbolisch. Er zijn in Aalst immers 12.000 kinderen onder de 12 jaar. Daarmee benadrukken we dat de bomen een investering in onze en hun toekomst zijn.”  

De Pen | Bart Backaert – Hoofdbrigadier Team Groen stad Aalst

dsc_5880-kopieren
Lees het gehele artikel

Bloemrijke graslanden, zijn gemeentes en aannemers er klaar voor?

Beleidsmakers en ontwerpers hebben de mond vol van bloemenweides, bijen- en vlindervriendelijke bloemenmengsels , ecologisch beheer en klimaat neutrale beplanting.

Maar zijn onze groendiensten en tuinaannemers wel klaar voor het beheer van dit soort groen?

Het verhogen van biodiversiteit in graslanden en andere kruidachtige vegetaties is gebaseerd op het verschralingsprincipe, een beheervorm die reeds lang wordt toegepast in het natuurbeheer.

Bij verschralingsbeheer verlagen we de concurrentiekracht van de grassen ten voordele van kruiden en bloemen die op hun beurt de biodiversiteit verhogen. 

Verschralen is zowat het tegenovergestelde van wat wij in het klassieke tuinieren gewend zijn te doen. Voor een doorsnee grasland betekend dit dat je de bodem verarmt (verschraald) door een gericht maaibeheer toe te passen waarbij de afvoer van het maaisel (biomassa) de belangrijkste maatregel is. In principe is dit beheer vergelijkbaar met het wegbermbeheer (bermdecreet), een eerste maal maaien na half juni (na de bloei van de lentebloeiers) en een tweede maal na half september (na de bloei van de zomerbloeiers), bij extreem voedselrijke situaties kan dit maairegime gerust hoger zijn. Aannemers weten dat hiervoor gepast materieel nodig is en constructeurs hebben voor dit werk gepaste machines op de markt gebracht.

Maar hoe zit dat in parken, plantsoenen en privé tuinen waar op veel kleinere oppervlaktes en gevoelige bodems gewerkt wordt? Heel wat overheden en aannemers hebben de voorbije jaren geïnvesteerd in mulchmaaiers, het alternatief voor minder groenafval. Maar deze machine zorgt voor een permanente aanvoer van organisch materiaal, vraagt een hoge maaifrequentie en is dus niet geschikt voor extensief graslandbeheer.

Voor dit soort beheer heb je middelen nodig die een hoge vegetatie kort maaien en deze al dan niet direct afvoeren, zo niet moeten er ook nog middelen voorzien worden om het maaisel af te voeren. Deze kennis is van belang bij de opmaak van bestekken en bij de aankoop van nieuwe machines.   

Ecologisch graslandbeheer kan bij aanvang duurder zijn dan klassiek beheer (meer groenafval, aanschaf nieuw materieel), doch dit is tijdelijk. Ecologische beheer loont op termijn op alle vlakken. Eenmaal het verschralingsproces in werking treed, verlaagt de aftevoeren biomassa, is er minder arbeid nodig, is er minder uitstoot, minder slijtage van machines, zijn er minder kosten, maar meer biodiversiteit. Bloemrijke graslanden bieden eveneens een habitat aan natuurlijke vijanden van plagen en parasieten zoals bijvoorbeeld de eikenprocessierups. Bloemrijke graslanden zorgen voor een microklimaat met een betere waterhuishouding en een gezonder bodemleven.

Verschraling is het sleutelwoord voor een rijke biodiversiteit, het vraagt van onze ontwerpers en beheerders een andere denk- en werkwijze ook bij de aanleg van nieuwe groenprojecten.